کد نمایش آی پی

شناخت عسل طبیعی ، راههای تشخیص عسل طبیعی ، عسل طبیعی را چگونه بشناسیم، عسل تقلبی چگونه است ، راههای تشخیص عسل تقلبی ، تشخیص عسل تقلبی ، تشخیص عسل طبیعی 

جواب سوالات بالا ، در مقاله زیر و تجربیات یکی از فعالان صنعت زنبورداری آمده است.

شناخت انواع عسلهای طبیعی و تقلبی بر اساس مطالعات و تجربیات شخصی
نوشته شده توسط عبدالرسول حافظی

1)عسلهای طبیعی معمولا بو و رایحه گلها را دارند درحالی عسلهای تقلبی و شکری معمولا بی بو و عطری خوشایند ندارند؛البته افراد متقلب از اسانس استفاده میکنند ولی عطر واقعی به عسل نمی دهد و ماندگار نیست.میزان و کیفیت عطر عسل به گلهای استفاده کننده زنبور مرتبط است.

2)اکثر عسلهای طبیعی وقتی خورده می شوند گلوی آدم را می زنند و تند هستند؛درحالی عسلهای شکری و تقلبی فقط شیرین هستند و تند نیستند.

البته بعضی عسلهای طبیعی مثل مرکبات ملایم تر هستند ولی اکثر عسلهای طبیعی در این ویژگی مشترک هستند و دلیلش گرده ی است که زنبور می آورد و در شکمش طی عملیاتی به شهد اضاف می کند.
عسلهای تقلبی و تغذیه ی عاری از گرده هستند و تند نیستند.

3)عسلهای طبیعی را به صورت تنها نمی شود با شکم خالی مقدار زیادی از آن را میل کرد و در صورت خوردن چند قاشق دل درد می گیریم مخصوصا قبل صبحانه می شود امتحان کرد.
بنابراین در صورت خوردن چند قاشق عسل طبیعی قبل صبحانه دل درد می گیریم و مجبور به خوردن نان می شویم.
عسلها و شبه عسلهای دیگر این خاصیت را ندارند.
4)عسلهای دست ساز و شکری اکثرا زرد رنگ هستند و تنوع رنگ عسل طبیعی را معمولا ندارند.شبه عسلهای سیاه و رنگهای دیگر هم وجود دارد که حاصل جوشوندن شکر،افزودنیا و...هست و این عسلها مثل قند و نبات می باشند و اکثرا مزه آبنات قیچی می دهند.

اسم من «كنار» است، و ميوه درخت سدر مي‏باشم. ميوه مرا به فارسي «كنار» و به عربي «نبق» مي‏گويند، و كوهي آن زال نام دارد كه اعراب آن را ضال مي‏نويسند - از ميوه‏هاي خنك هستم و از نظر شكل و خواص شبيه زالزالك مي‏باشم. داراي تانن - يك صمغ - جوهر زردك - يك نوع قند و ويتامين‏هاي آ - ب - و ث مي‏باشم. جمع‏كننده معده و نرم‏كننده سينه بوده، ميوه رسيده من ارزش غذايي زيادي ندارد، بلكه منافع آن بيش از خاصيت غذايي آن است. معذلك مردمان جنوب ايران شكم خود را با ميوه‏ي من سير مي‏كنند. دويست و پنجاه گرم ميوه‏ي من مسهل صفر است. عطش را فرو مي‏نشانم و ميوه ترش من صفرابر بسيار خوبي است. آب ميوه‏ي شيري من بازكننده سينه و معده است و كشنده كرم نيز مي‏باشد. ميوه نارس من زياد تانن دارد، و شكم را جمع مي‏كند. اگر مرا خشك كرده، و بعد آسيا نماييد، آرد آن جهت اسهال و زخم معده مفيد است. يك قاشق از اين آرد را با شربت ميل نماييد و از منافع آن استفاده كنيد. از مغز دانه‏هاي ميوه‏ي من شيره بكشيد، تب را پايين مي‏آورد و حرارت خون و صفرا را فرو مي‏نشاند و براي حصبه و مطبقه مفيد است، مطبوخ هسته‏هاي ميوه من، قابض بوده و ضماد كوبيده‏ي آن جهت شكستگي اعضا و تقويت آنها مفيد است. و ماليدن جوشانده غليظ آن جهت سستي اعضا و تقويت آنها سودبخش مي‏باشد - از اين ضماد به عضلات پاهاي اطفال بازيگوش كه زياد در حركت مي‏باشند بماليد، تا رفع خستگي آنها شود. ضماد شكوفه من در حمام جهت معالجه امراض جلدي توصيه شده است.
در بعضي از كتابهاي قديمي نوشته‏اند، اگر دانه‏ي مرا در گلاب بخيسانيد و بعد بكاريد، ميوه من معطر مي‏شود و اگر در عسل بخيسانيد، شيرين خواهد شد. اين موضوع بهيچوجه صحت ندارد، و از اشتباهات است. قبل از پيدايش صابون، شستشو با برگ درخت من در دنيا معمول بود - ضماد برگ من و شستشو با آن جهت بثورات جلدي و زخم‏هاي پوستي و گرفتن چرك بدن و تقويت مو و جلوگيري از ريزش آن، و تقويت اعصاب و از بين بردن شپش و شپشك سودمند است. ضماد برگ من، جهت سر باز كردن و فرونشاندن اورام گرم تجويز شده است. جوشانده برگ تازه و خشك من هم جهت ورم‏هاي گرم نافع است. از خاك اره چوب من، جهت جلوگيري از خونريزي مي‏توان استفاده كرد و خوردن آن نيز از خونريزي معده جلوگيري مي‏كند اسهال و استسقا را معالجه مي‏كند. تنقيه جوشانده چوب من جهت زخم معده و روده مفيد است. ماليدن اين جوشانده روي زخم‏هاي آبله منافع زياد دارد، اكثر فقرا و جوكيان هند، ريشه‏ي مرا از زمين در آورده، آن را شسته و پوست آن را خراشيده و در آب مي‏جوشاند و بعد صاف كرده، مجددا حرارت مي‏دهند تا غليظ شود، اين شربت رنگ رخساره را باز مي‏كند، و شكم را سير مي‏نمايد و بدن آنها را كه غذاي زياد نمي‏خورند چاق و فربه نگاه مي‏دارد.

تمشك درختچه اي است با شاخه هاي قهوه اي رنگ و پوشيده از برگ هاي متناوب با بريدگي هاي شانه اي، برگهايش به رنگ سبز براق و پشت برگ ها سفيد مي باشد. طول ساقه آن به يك الي دو متر مي رسد. ميوه هاي آن قرمز رنگ و گاهي زرد رنگ است. از اختصاصات آن، اين است كه ميوه ا ش به سهولت از كاسه جدا مي شود. اين گياه در بيشه زارها مي رويد و كشت هم مي شود.
تركيبات شيميايي:
تركيبات شيميايي شبيه گونه هاي مشابه مي باشد، و داراي ويتامين C است. برگ هاي تمشك وحشي در خرداد تا آخر مرداد ماه مي رويد.
خواص درماني تمشك:
ميوه تمشك براي مبتلايان به مرض قند، رماتيسم و يا سوءهضم مشروط بر اينكه ايجاد تخميراتي در دستگاه گوارش ننمايد توصيه مي شود. ضمنا در موارد وجود التهاب در اعضاي بدن، تب هاي صفراوي، التهاب مجاري ادرار، آنژين و اسكوربوت اثر مفيد ظاهر مي نمايد و مدر (ادرارآور) نيز مي باشد. همچنين ميوه هاي تازه آن ارزش دارويي دارد و براي تهيه شربت تمشك از آنها استفاده مي شود.
كه اين شربت نيروبخش و تب بر مي باشد. قند موجود در آن براي بيماران مبتلابه ديابت ضرر ندارد بلكه مفيد هم مي باشد. اين ميوه براي اوره و فشار خون مفيد ذكر شده است. مصرفش باعث تصفيه شدن خون مي شود. تمشك حاوي ويتامين هاي A، D، K، C مي باشد. تمشك كاملارسيده، ضديبوست است و براي گرفتن نتيجه بهتر بايد يك مشت تمشك را صبح ناشتا خورد. اين ميوه باعث تقويت امعاء و احشاء مي شود. به جهت اينكه خوردن تمشك ايجاد يك نوع اسهال مي كند بايد قبل از مصرف آن را با مايع ضدعفوني كننده يا با آب نمك شستشو داد. دمكرده گل تمشك اثر معرق دارد و در سرماخوردگي، تب هاي دندانه اي، نقرس و رماتيسم مي تواند مصرف گردد. برگ تمشك اثر قابض دارد.
دمكرده برگ هاي آن ضمن نرم كردن سينه خلط آ ور بوده و براي ناراحتي معده به عنوان تحريك كننده ترشح صفرا به كار مي رود. دمكرده برگ تمشك همراه بابونه براي دفع گاز شكم كودكان مفيد است. براي تهيه اين دمكرده از 5 تا 10 برگ خرد شده استفاده مي شود.
قسمت مورد استفاده اين درختچه ها برگ، جوانه، پوست ريشه، ميوه و گل است. برگ و جوانه هاي اين درختچه ها و همچنين گل و ريشه آنها، به طور ملايم، اثر قابض دارد و بند آورنده خون مي باشد
برگ هاي آن براي رفع اسهال هاي ساده، ديسانژي، رفع ترشحات مهبلي، خونروي هاي رحمي (خونروي در فواصل سيكل قاعدگي)، اخلاط خوني، وجود خون در ادرار، كم خوني، گريپ، گرفتگي صدا، آب آوردن انساج و بيماري هاي پوست استفاده مي شود. در استعمال خارجي از جوشانده برگ آنها به صورت غرغره براي رفع درد گلو، ورم لوزتين، ورم لثه ها و ورم حلق و حنجره مي توان استفاده نمود.
جوشانده پوست ريشه اين درختچه ها در رفع ترشحات بواسير بسيار موثر مي باشد. قراردادن له شده برگ تازه اين ميوه بر روي آبسه هاي گرم، زخم هاي كهنه و دير علاج، سودا و اولسر زانو، موجب تسريع معالجه آنها مي گردد. از ميوه تمشك شربتي تهيه مي شود كه جهت رفع اسهال اطفال به كار مي رود. از برگ تمشك كه به صورت دمكره براي ورم مخاط دهان و به عنوان دهان شويه استفاده مي شود به علت وجود تانن در اين ميوه براي درمان تومورها و سرطان ها از نوع كارسينوما مصرف مي شود. براي از بين رفتن جوش هاي دهاني به طريقه زير عمل كنيد؛ ابتدا يك مشت برگ خشك شده تمشك را در يك ليتر آب سرد ريخته و به مدت 2 تا 3 دقيقه بجوشانيد و پس از سرد شدن محلول را در دهان مزمزه كرده و بعد بيرون بريزيد. اين محلول باعث التيام درد شده و در نتيجه درد كم خواهد شد. اين ميوه در تامين سلامت پوست بسيار مفيد مي باشد. براي اين كار ابتدا 10 عدد ميوه رسيده تمشك را شسته و به خوبي له كنيد. ميوه له شده را به صورت بماليد. فقط مراقب دور چشم باشيد و بگذاريد به مدت يك ربع ساعت به همان حال روي پوست بماند. سپس صورت را با پنبه پاك كرده و با آب معدني يا آب باران شستشو دهيد. اين كار باعث تقويت سلول هاي صورت شما خواهد شد و اثر مفيدي در تامين بهداشت پوست صورت ظاهر مي كند.
هرگز خوردن ميوه ها و سبزي هاي تازه را فراموش نكنيم.

حمید شیرکول و مراد شیرکول

عسل طبیعی مربوط به ارتفاعات روستاست

مرحوم مراد بیگ اروانه و مرحوم خسرو اروانه و همسر ایشان که هنوز در قید حیات هستند

تصویر در حال سوار شدم مرحوم کد خدا حسن دولتیاری و کسی که افسار اسب در دستش هست مرحوم شاه حسین میرزایی هستش

نکته جالبی در این تصویر قدیمی هست احترامیه که در اون زمان برای مهمان قائل میشدند بصورتی که وقتی مهمان خانه را ترک میکرد صاحب خانه به نشانه احترام افسار  اسب را برای مهمان نگه میداشت